05 okt

Alive / Rise Up

Alive van Pearl Jam, wie kent hem niet. “oh, I, oh I’m still alive”. Geldt ook voor mij, hier op mijn blog. Hoewel ik wel wist dat het een tijd geleden was dat ik iets gepost had, viel ik toch even steil achterover toen ik zag hoe lang het wel niet geleden was! Februari 2016 en ook de laatste blogpost toen had als titel “Alive”, oei, ik ben weinig creatief denk ik dan meteen. Ik ken duizenden nummers en kies ik daar toch wel toevallig eenzelfde titel uit zeker? Als verdediging misschien even wijzen op het feit dat de vorige “Alive” op Sia sloeg en deze op Pearl Jam. Neen? Niet overtuigd. Goed, ik geef dit blogje gewoon een dubbele titel, moet kunnen na een lange afwezigheid, ik heb veel in te halen! Hier gaat ‘ie; ik doe er “Rise Up” bij. Yep, ik ben nog steeds very much alive en na mijn lange afwezigheid: I shall rise up. Bij deze, mensen, I’m back!

Mag ik toch even stilstaan bij deze “Rise Up”, een geweldig nummer van een al even geweldige ontdekking van yours truely! Wat niet wil zeggen dat deze fijne dame nog door niemand ontdekt werd, maar ik leerde haar pas een week of 2 geleden kennen. “Haar?” hoor ik je denken. Andra Day heet deze geweldige madam. Ik kocht ondertussen haar debuutalbum, My my … very impressed. Kurt reageerde met een knipoog: “we weten alweer wat we gaan horen de komende maanden”. (he knows me too well). Vrienden, go check it out!

Reden voor mijn lange absentie, geen eigenlijk. Ik had het druk, is hier mijn enig excuus.
In sneltempo probeer ik even de voorbije maanden samen te vatten:

Einde van de winter: heerlijke shoots in mijn studio, brainstormen over een project voor Buren Bij Kunstenaars

Lente: nog meer heerlijke shoots in mijn studio, brainstormen over een ander project voor Buren Bij Kunstenaars, mijn eerste project is helaas niet uitvoerbaar wegens tijdsgebrek. Opleiding “Studiofotograaf” afgerond, examen afgelegd en Diploma ontvangen, Whoop Whoop!

Zomer: Heerlijke familieshoot aan het strand. Total make over van inkom, overloop en living. Snode verbouwingsplannen smeden met een heen-en-weer geloop tussen bank – architect – aannemer als gevolg. Alles klaarstomen voor de Buren bij Kunstenaars-shoot. Back to school voor de kids en de mama, die haar 3de jaar naailes begint

Herfst: dit is nu (help, we zijn alweer herfst!). In zwijm vallen bij het zien van mijn afdrukken voor de expo. “Going all the way” op zijn Vi’s, dus nog snel enkele bijkomende zaken regelen om volledig en compleet in het thema te zitten op de expo. Oh, ja, en ergens op de valreep zomer/herfst werd ik 40!

Maar het nadert dus zeer snel, onze expo. Je bent er enorm lang mee bezig, in het begin lijkt het of je zeeën van tijd hebt en opeens is het daar. Nog anderhalve week! Vanavond is het inkaderen geblazen. Easy peasy, hoor ik jullie denken: Kaderke opendoen, foto inleggen, kaderke dichtdoen en hupakee, klaar is Kees. Wel, de Vi zou de Vi niet zijn mocht ze ook hier niet met argusogen op het werk zitten kijken. Wees maar gerust dat dat glas 10 wasbeurten krijgt en die foto minstens 5 keer opnieuw uitgehaald wordt omdat ik nog een stofje bespeur tussen foto en glas. In orde is in orde en ik moet niet weten van half werk!

De eindmeet is in zicht en ik hoop natuurlijk dat ik jullie allemaal mag verwelkomen op 15 of 16 oktober. We zijn er telkens tussen 10u en 18u. We maken het minstens even gezellig als vorig jaar, beloofd! Check nog even onze evenementpagina voor alle info en duid gerust aan of je komt of niet!

Ik ga hier alvast eens mijn “engeltjes” in de bloemetjes zetten, want een shoot op mijn eentje zou weinig geweldig worden, denk ik dan zo.

Ik loop even het rijtje af:
Eva Berneel, geweldig bedankt voor de Make Up / Grime van de modellen. Geweldig geslaagd is hier zeker een juiste samenvatting. Mensen, mochten jullie ooit een feestje hebben en jullie willen die kindersnoetjes zien glunderen, contacteer even “My Girl” Eva, hier vind je alle gegevens: Pixie Kindergrime en Bellypainting.

En wat is natuurlijk een shoot zonder modellen! Super bedankt Anaïs, Sarah en Shirley. Ik hoorde meer dan eens op voorhand “ik heb dat nog niet gedaan, model gestaan”. Komt helemaal goed, zei ik overtuigend. En of het goed kwam! Fantastisch gedaan, Ladies!

Rest mij enkel nog te zeggen: Tot het BBK- weekend en tot schrijfs!

Vi

Microsoft Word - flyer bbk 2016.docx

01 feb

Alive

“Alive”, het doet je muziekgewijs misschien meteen denken aan de klepper van Pearl Jam. Is een perfecte gedachtensprong, maar in dit geval slaat hij op de titeltrack van het nieuw album van Sia. Jaja, de grootse dame heeft sinds enkele dagen een nieuw album uit en ik heb hem nog niet! “Vi is ziek”, hoor ik jullie denken, wel ik begin aan mezelf te twijfelen ook, hoe kan het dat ik dat hebbeding nog niet in mijn bezit heb?? Dringend werk van maken dus!

Ikzelf voel me ook very much alive, trouwens. Het lijkt al eeuwen sinds mijn laatste blog. Telkens zeg ik bij mezelf: “weet je wat, ik wacht nog tot die shoot afgewerkt is, kan ik daar ook wat fotootjes van bijzetten”. Maar het was de laatste tijd eigenlijk wel behoorlijk druk in de studio en nu loop ik dus hopeloos achter. Nu, de facebookvolgers hebben natuurlijk alle teasers zien passeren, want er zaten zo’n juweeltjes tussen dat het echt moeilijk was om ze voor mezelf te houden! Hoe? Nog geen facebookvolger? Breng dat hier snel in orde, zou ik zeggen, zit je meteen altijd op de eerste rij.

Even in sneltempo wie voorbij mijn lens passeerde: een zalig zwangere mama en stralende toekomstige papa, een viervoeter met haar 2 “sisters from another mother”, de stoere jongens met hun prinsessenzusje kwamen terug langs voor een update, een speciaaltje was het toen een 12-tal kinderzeteltjes de studio sierden om gefotografeerd te worden, mijn net bevallen mama en trotse papa kwamen langs met hun wondermooie Mare en afgelopen weekend tenslotte had ik een stoere jongen op bezoek, een goeie maand oud was hij maar goed bij de pinken en onder het motto: “Slapen doe ik wel een andere keer, ik houd hier alles in de gaten!” vertoefde hij een namiddagje in mijn studio. Hij had voor de gelegenheid zijn overschattige grote zus meegebracht.

Ik zette ook mijn eigenste Ina nog eens voor mijn camera voor een superkorte sessie, het was alweer eventjes geleden en dan begint het te kriebelen natuurlijk. Wil het toeval dat ik net een sjaal en haarband gehaakt had, dubbel prijs dus.

Er staan ondertussen enkele bolle buikjes ingepland en ook de communiekantjes beginnen mijn agenda te vullen. Druk druk druk dus! Zalig!

Ondertussen was ik ook beginnen brainstormen over de volgende expo. “Maar Vi toch, dat is pas halfweg oktober, waar jij nu al aan denkt!” Wel, ik moet eerlijk zijn, de vorige editie was zo’n succes dat we dat natuurlijk willen overtreffen! Mijn echtgenoot gaat met zijn “partners in crime” een weekje Italië doorkruisen om een expo te kunnen organiseren om duimen en vingers bij af te likken en ook ik ben met een “groots” concept bezig. Het wordt een “joint venture” deze keer en we gebruiken ons groot hart en hopen dat we met de expo ook jullie hart zullen kunnen vullen. Veel kan ik er nog niet over kwijt, het staat in zijn kinderschoenen en de nodige eerste contacten zijn gelegd. Meer volgt gegarandeerd!

De inschrijving voor de opleiding Studiofotograaf is ook definitief, dus vanaf mei kan ik me verder gaan verdiepen in de materie om jullie nog beter te dienen!

De eindejaarsperiode hebben we verteerd en nu we februari zijn, denk ik stiekem al aan maart… In mijn oren klinkt dat als “HET IS BIJNA LENTE!!!” en laat dat nu net mijn favoriete seizoen zijn!

Ik trakteer jullie hier alvast op enkele teasers van de voorbije shoots.

Ook interesse in een shoot? Of wil je er eentje cadeau doen? Contacteer mij gerust, ik geef je graag (en geheel vrijblijvend) een woordje uitleg!

Tot schrijfs, Vi

Een prachtig zwangere mama en supertrotse papa. De hele reeks kun je hier bekijken.

julie en fredje-113

julie en fredje-33

julie en fredje-65

Een “Lovely”-viervoeter met haar zusjes. De hele reeks zie je hier.

vvm site - 89

vvm site - 5

vvm site - 88

De stoere broers met hun prinsessenzusje kwamen voor een update! Hun reeks vind je hier

wp 2015 site - 43

wp 2015 site - 49

wp 2015 site - 8

Kinderzeteltjes op bezoek! De hele reeks is hier te vinden.

Olivier & Co site 13

Wondermooie Mare. Haar mooiste momenten vind je hier

Mare-88

Mare-31

Mare-41

Ina in de studio voor een snelle shoot!

12439336_1005843092821862_5529469068554617321_n 12439495_10154463356349428_1827159971341309902_n 12508695_1005934312812740_6691225316961241234_n 12541024_1005931926146312_907218009919882146_n

26 okt

Walking On Sunshine

“Vi, je vergist je van seizoen”, hoor ik jullie denken. Toch niet, hoor. Walking on sunshine kan perfect in volle herfst, zelfs nu we ook al terug overgeschakeld zijn op winteruur!

We leven nog een beetje in onze gelukmakende roes van de expo. Wat een opkomst! We hadden op voorhand wel wat volk verwacht, maar wat we uiteindelijk over de vloer gekregen hebben, nee, dat hadden we zelfs niet durven hopen. Ik wil alle bezoekers daarom nog eens bedanken, jullie waren geweldig. We zijn alvast al aan het brainstormen, want volgend jaar willen we natuurlijk nog beter doen! Ik had op voorhand al een concept in mijn hoofd, maar Vi zou Vi niet zijn mocht er geen nieuw idee zijn beginnen borrelen. All hands on deck, want het is er eentje waar veel tijd in zal kruipen! Ik maak voor deze best een “moodboard” aan, zodat ik alles netjes kan plannen, want er zal zeker de nodige brainstorming aan te pas komen. Dien ik er nog bij te vermelden hoe geweldig ik het zie zitten…?

Wat ik ook geweldig zie zitten is mijn agenda. Jawel, die staat ondertussen mooi vol met superleuke afspraken. Wie krijg ik allemaal over de vloer? Herinner je vorig jaar nog de 2 stoere broers met hun klein zusje, wel die komen terug op studiovisite! Wat vind ik dat fijn, benieuwd hoe dat kleine prinsesje veranderd is in een jaartje tijd!
Verder heb ik nog een bol buikje die langskomt en wanneer de kleine spruit er is mag deze meteen ook een middagje bij mij vertoeven.
Ook nog op audiëntie, is een jongedame met de liefde van haar leven, haar mopsje. Gaat geweldig worden, dat weet ik nu al.
Dan wacht ik ook nog de geboorte af van een ander lief klein mensje die dan meteen door yours truly in de watten zal gelegd worden.
En dat was het voor dit jaar, de agenda zit onherroepelijk potdicht voor 2015. Maar geen nood, 2016 is een zo goed als blank canvas dat popelt om beschreven te worden! Ik heb al een paar shoots in het vooruitzicht voor 2016 dus ik mag mij eigenlijk best wel gelukkig prijzen. En dat doe ik, hoor! Vandaar, Walking on Sunshine, … heb je hem nu?

Ik haalde het al even aan, winteruur, mijn God, is het alweer zo ver?! November lonkt en de deur staat met andere woorden al op een kier naar Kerst en Nieuw. Dat “nieuw” voelt precies niet zo nieuw als ik er even bij stilsta dat dat voor mij een nieuwe voordeur betekent. Ach, ik denk er nog niet aan, het is helemaal nog niet zo ver, eerst nog wat leuke dingen op de agenda zetten!

We beginnen daar volgende maandag mee, Elientje komt op visite! Superleuk vinden wij dat. We maken er gelijk een meisjesdag van, Ina, Elien en ik. De pret kan niet op!
Wat doen we nog? Wel, de bomen zijn nu op hun mooist dus een bezoekje aan het bos moet zeker ook nog ingepland worden één dezer;
Mijn Vi-mobiel trakteer ik graag op nieuwe bandjes;
In de naailes (ja, dat doe ik ook nog ergens tussen al de rest door) gaat het behoorlijk gezwind! Ik leg volgende les de laatste hand aan een supercute jurkje voor Ina en daarna trakteer ik mezelf op een op maat gemaakt rokje, just because I can.

Ik trakteer jullie graag op enkele beelden. Enkele leukerds kun je hieronder alvast vinden van de shoot dat ik deed voor de expo. Wat geweldig wanneer je een idee in je hoofd hebt en dat je dat idee dan ook perfect gerealiseerd ziet. Ik had het niet alleen gekunnen (hé, ik kan veel, maar ik ben geen superwoman!). Maar we zijn natuurlijk wel inventief en we kunnen met 2 wel 1 superwoman-geheel vormen. Zo gezegd, zo gedaan. Jozefien Vander Zande van Vizaji was mijn partner in crime voor de gelegenheid en O, wat was het geweldig! De meisjes, een “retro-kids” shoot zonder modellen is natuurlijk al te gek,  waanden zich als ware filmsterren, gezeten in de hoge Vizaji-stoel, voor de spiegel met glinsterende lichten. Haartjes mooi gekapt en gezichtje perfect opgemaakt. Ze zagen er GE-WEL-DIG uit. Exact hoe ik het in mijn hoofd had. Een kunst is het, ik maak een diepe kniebuiging voor Jozefien! Mochten jullie ooit zelf een MUA nodig hebben, moet je niet twijfelen, voor het gemak klik je gewoon HIER even en je kunt haar meteen contacteren. Hoe handig is dat!?
Hierbij nog eens een dikke knuffel en idem “bees” aan Aagje, Amélie en Ina, mijn topmodellen van dienst. MWAH, jullie deden dat fantastisch!
De volledige shoot voor de expo vind je hier of op mijn facebookpagina. Benieuwd naar de hersenkronkels van mijn man over de expo, bezoek even zijn blog!

Heb je de expo gemist en heb je nu iets van “Verdorie!”, niet getreurd, we bundelden alle werken tot een digitaal gebeuren, wandel gerust hier even rond of spring eens binnen in het facebook album!

In mijn volgende blog mag je dus enorm veel beeldmateriaal verwachten met de komende shoots die gepland zijn, ik pik er uiteraard voor jullie een top-selectie uit!

Tot schrijfs,
Vi

Retro Kids expo 2.1

Retro Kids expo 6

Retro Kids expo 21

Retro Kids expo 30

Retro Kids expo 10

Retro Kids expo 13

Retro Kids expo 40

01 sep

New Beginning

We gaan even piepen bij onze buren voor deze, bij Ilse Delange om precies te zijn. Ze gooit hoge ogen na haar verschijning op het Eurovisie Songfestival met haar project “The Common Linnets”. Ik ken haar vooral solo en ben sinds jaar en dag fan, al vanaf album nr. 1 “World of hurt”, nog altijd een favorietje om geweldig mee te zingen! Nu ja, … zingen …? Deze “New Beginning” komt uit haar 4de album “Clean Up”. In totaal heeft ze er al 11 op haar palmares staan, als ik me niet vergis. Als solo artiest dan, want ook met The Common Linnets is ze bezig aan een 2de album. Kan al eens tellen! En wie van jullie heeft haar ooit al live aan het werk gezien? Zalig! Een echte aanrader. Naast een klok van een stem waarvan er haren recht gaan staan waarvan je niet eens het bestaan wist, is dit ook een doodnormale, down to earth spraakwaterval. Geen capsones of sterallures hier, nee hoor, ze is gewoon one of us, weet je en dat vind ik zo geweldig aan haar. Eentje om te onthouden deze en kende je haar nog niet, hup, you tube, spotify of ik weet niet welke kanalen jullie gebruiken en grasduin maar even in haar werk, je zal zeker aangenaam verrast zijn.

Tot zo ver het muziekgedeelte in mijn blogje. Ik steek er altijd een muzikale link in, de ene keer zit ie gewoon in de titel, de andere keer is ie al wat uitgebreider. Muziek, het blijft één van mijn grote liefdes en ik zal nog menig blogjes mogen schrijven eer ik erover uitverteld ben!

New beginnings dus. Het kan niet beter van tel zijn dan op de eerste september. Onze kindjes kunnen weer met een propere lei beginnen aan een nieuw schooljaar, de één met al wat meer goeie moed dan de ander. Voor diegene met verder studerende “kindjes” is er nog even tijd om met volle teugen te genieten van dat laatste beetje vakantie. Wij kunnen de onze nog bij “de kleintjes” rekenen. Alhoewel, mijn zoon start het 5de middelbaar, klein kunnen we dat toch al niet meer noemen. Dochterlief startte vandaag het 3de kleuter, oh wat een hoge verwachtingen heeft ze daarvan. Deze morgen stond ze al volledig klaar om kwart na 7: schoenen aan, jas aan, boekentas naast haar, te trappelen van ongeduld om te kunnen vertrekken. Iets vroegtijdig weliswaar, wetende dat papa haar netjes om 8u30 aan de schoolpoort zou afzetten! Van niet kunnen wachten gesproken … Het derde kleuter, als je Ina-lief bezig hoort zou je denken dat ze na dat laatste kleuter afgestudeerd is! “Als ik dan in het derde kleuter zit …” en dan volgt een hele resum vaardigheden. Lezen, schrijven, tellen, … Ina denkt volleerd te zullen zijn eens dat kleuterjaar afgesloten is. Grappig, dat wel. Vertellen we haar hoeveel jaren er nog volgen na dat kleuter of genieten we nog even van de leuke uitspraken die volgen? We kiezen het laatste, uiteraard!

New beginnings ook bijna voor mij. De studio zit nu echt wel in zijn of haar allerlaatste fase met hier en daar nog wat pietluttigheden die moeten gebeuren. Binnen 2 weken volgt dan de inwijding met de shoot voor de komende expo in oktober. Wegens tijdsgebrek of een te drukke agenda, het is hoe je het noemen wilt, zal de officiële (lees: feestelijke) opening moeten uitgesteld worden tot november. We hebben gisteren al wat gebrainstormd hoe we dat zouden kunnen aanpakken en heel misschien worden de feestelijkheden daarom uitgesteld tot het voorjaar 2016. Wat uiteraard niet wil zeggen dat er in de tussentijd nog niet gewerkt kan worden. Ik weet dat er enkele mensen zitten te popelen tot de studio kan benut worden, vanaf november kunnen er zeker fotoshoots gepland worden, geen nood!

De expo dan. Phooh! Het heeft wat voeten in de aarde zeg. Het is toch een hele organisatie wanneer je verschillende partijen wil samenbrengen, elk met zijn of haar eigen agenda. Maar het is dan toch gelukt. Na het wegwerken van enige misverstanden vanwege yours truly die per abuis een “9” getypt had in plaats van een “8”, waardoor de mensen nogal uit de lucht vielen toen ik vorige week een mailtje stuurde voor de definitieve afspraken voor 30 augustus. Gelukkig een nieuwe datum kunnen afspreken met de modellen en de visagiste. Ja ja, je leest het goed, voor de shoot werk ik samen met Josefien Van Der Zande van Vizaji, zij zal instaan voor haar en make up bij de modellen. Het belooft een geweldig project te worden. Benieuwd naar het kunnen van Josefien? Hier kan je alvast terecht voor een beeld van haar werk. Ik mocht laatst aan de lijve ondervinden welke geweldige make up artieste zij is, een toppertje om mee samen te werken! Vi is zeer tevreden!

New beginnings ook voor de naailes, die terug start komende zaterdag. Dat is eigenlijk buiten onze agenda gerekend die propvol staat de komende weken. Komt er dus op neer dat ik in principe pas op 3 oktober zou kunnen aanwezig zijn op de eerste les. Hoe gaan we dat in Godsnaam oplossen… Vriendelijk telefoontje naar de juf en met puppy-oogjes vragen of ik de eerste maand op woensdagavond kan komen … (Hoe doe je dat, puppy-oogjes over de telefoon? Tips iemand?)

New beginnings ook voor Ina op zaterdag, die start met zwemles! Benieuwd wat dat zal geven! (voel je al de dubbele boeking op zaterdagmorgen …?)

Meer New Beginnings nog. Nu de studio bijna af is, wil ik daar zelf natuurlijk ook schitteren, ah ja, perfectionist als we zijn. Dus ik plan vanaf februari een opleiding aan de mediaschool in Gent en als alles goed verloopt en ik slaag voor de examenjury heb ik mijn diploma “Studiofotograaf” op zak. Eentje om bij te hangen aan mijn muur!

We hebben ook nog een weekje Turkije tegoed in september, de al besproken fotoshoot, de verwerking, de keuze voor de expo, alles klaarstomen voor de drukker, uitnodigingen maken, de expo zelf … Tussendoor heb ik nog een shoot van een doop (aaaaaah, ik smelt nu al!) en een verkleedparty (YES, my favorite kind). Daar ergens tussen word ik ook nog 39! Als ik dat hier eens overloop zit ik in no-time al over de helft van oktober. ’t Is dan bijna herfstvakantie. SLIK … wil ik daar nu wel al aan denken …?

Ik wil deze post nog afsluiten met een warme oproep. Ik ben niet zo iemand die veel dingen deelt of oproepen doet, maar hier maak ik toch graag een uitzondering voor. Ik had het er al over op mijn facebookpagina en deelde al vaker mijn respect voor het “Warriors Cancer Awareness Art Photography Project” van Vanessa Bossuyt Vigna. Het project houdt in dat zij op een geweldige manier personen in beeld brengt die strijden tegen kanker. Ze omschrijft het zelf als een art concept van integere kunstfotografie van jongeren met kanker, voor het goede doel. Op 10 september organiseert zij een benefietavond ten voordele van dat goede doel. Gezien mijn drukke agenda kan ik jammer genoeg niet aanwezig zijn maar ik geef graag mijn steun aan dit project omdat ik het echt een warm hart toedraag. Ik heb besloten een waardebon voor een fotoshoot te schenken die dan in de tombola kan verloot worden. Daarnaast koop ik met veel plezier een steunkaart. Het kost me 10 euro (en wat is 10 euro in de strijd tegen kanker?) en in ruil krijg ik een mooie kalender voor 2016 met fantastische foto’s van het project. Dragen jullie ook jullie steentje bij? Hier vind je alle info over het project, over de benefietavond en de steunkaart. DOEN, zou ik zeggen.

Zo, ik ben uitverteld (niet echt, maar ik voel dat mijn blogpost toch echt wel te lang wordt)

En bij jullie? Is het daar ook zo (gezellig) druk?

Tot schrijfs, Vi

Ach, mijn foto’s nog. Voor 1 keer zondig ik en publiceer ik in mijn blog foto’s die niet van mij zijn. ’t Is te zeggen, ze zijn wel van mij, maar niet door mij genomen. 14 augustus stapte mijn broer in het huwelijksbootje, joepie! (Kan ook tellen, hé, als New Beginning!) Het was een fantastische dag, Ina was een fier bruidsmeisje en wij waren allemaal piekfijn uitgedost! Hét uitgelezen moment voor gezinskiekjes, dus. Met dank aan Provost Kenneth Potography voor de geweldige foto’s!

 

IMG_8627
 
IMG_8862
 
IMG_8802
 
IMG_8948
 
IMG_8949
 
IMG_9030
 
IMG_9044
 
IMG_9046
 
IMG_9075
 
IMG_9083

17 jul

Holiday

Madonna’s “Holiday”; Zeer toepasselijk en de mensen die mij al een beetje kennen: geplaybackt in mijn jeugdjaren: CHECK!

Ik schrik even wanneer ik zie dat mijn laatste blog al dateert van april. Normaal moet ik mij inhouden om het een maand vol te houden vooraleer mijn gedachten weer eens op papier “te ordenen”. (in hoeverre mijn gedachten überhaupt kunnen geordend worden, laat ik even in het midden)
Ik moet die grijzende hersenmassa al goed laten werken om de “tijdlijn der gebeurtenissen” te visualiseren.

Hier gaat ie! Ik stelde mijn halfafgewerkte studio terug op om een jonge dame te fotograferen. De plechtige communie kwam er voor Mila aan, uitkijken naar een nieuw hoofdstuk dus. Terugblikken gaat ze zeker kunnen doen, tussen de foto’s zitten echte juweeltjes! En voor de dames onder ons waarvan een bad hairday een understatement is, kijk dan misschien even weg, want Mila heeft een haardos waar zelfs Nathalia inclusief extensions een toontje lager van gaat zingen! Benieuwd? Hier vind je de reeks, en natuurlijk zet ik onderaan mijn post een paar smaakmakers, jullie kennen me ondertussen al een beetje.

De week erop ging ik de romantische toer op. De dag begon met regen en daarna nog meer regen. Gelukkig had ik te maken met de meest relaxte bruid in de geschiedenis van trouwpartijtjes. “Alles komt goed. En als het regent, tjah, dan regent het.” Simple comme bonjour. En zo geschiedde het, de regen bleef maar komen, tot ongeveer een kwartiertje voor de bruidegom zijn soon-to-be-wife kwam afhalen. Snel als de regen was gekomen was die plots verdwenen. Tegen de middag konden we al foto’s nemen met wat zon erbij. Geweldig! De reeks werd een aaneenschakeling van pareltjes, al zeg ik het zelf. Hun “drietjes” staan er beeldig op!  Hier vind je mijn selectie.

Ik vind dat toch altijd zeer bijzonder, van die dagen. Het is een beetje infiltreren in een dag die voor die mensen zo belangrijk is. Je maakt hem ook zeer intens mee, van ’s morgens in de vroegte, van het klaarmaken van de bruid naar het eerste moment dat de man zijn bijna-echtgenote ziet, een zalig moment is dit! Geen één die zijn trots en geluk kan wegsteken op dat moment. Ik sta erbij wanneer geloftes uitgesproken worden, ringen uitgewisseld, wanneer de eerste kus komt, wanneer felicitaties uitgedeeld worden. Ik leer de familie kennen, de vrienden. En dan de fotoshoot, een moment waarop ze met hun tweetjes even kunnen genieten. Ik zeg dat dan ook: geniet nu even van elkaar, straks op het feest zal daar weer weinig tijd voor zijn. Zalige momenten mag ik vastleggen en het is dan ook niet uitzonderlijk dat het bij mij soms even volschiet en ik heel eventjes op automatische piloot verderga tot de “wazigheid” opgeklaard is.
Als fotograaf sta je ook wel op plaatsen waar je als “gewone sterfelijke” niet komt. In een kerk vind ik dat nog altijd een beetje vreemd, om dan op de tippen van je tenen voor of naast dat altaar te gaan lopen, of ergens ongeneeerd, gehurkt te gaan zitten om een shot te nemen die je per se wil.
Zo betrapte ik mij bij het laatste huwelijk op een toch wel komische pose in de raadzaal van het gemeentehuis. Ze waren bezig met het officieel gedeelte, zie het voor je: de schepen en haar medewerker staan recht aan de ene kant van de lange tafel, bruid en bruidegom idem, zij het dan aan de andere kant. Op dat moment wil ik een foto van dat boeket met de trouwers op de achtergrond. Ik ga dus naast de schepen staan, buig mij voorover, maar dat blijkt niet laag genoeg voor het beeld dat ik in gedachten heb (vreemd, hoor ik u denken, dat wanneer mini-ik buig het nog niet laag genoeg is), ik ga dus op mijn knieën zitten… Op dat moment zie ik dat dan voor me hoe dat er moet uitzien voor de mensen aan de andere kant van de tafel. De schepen die haar toespraak aan het geven is en dan ik, een klein madammeke die daar op haar knieën naast zit. Dus eigenlijk een schepen en een koppeke boven tafel. Gelukkig is iedereen op dat moment in de ban van het bruidspaar en het nakende “JA”-moment dat er op mij niet gelet wordt!

De studio dan! O wat ziet die er ondertussen geweldig uit! Hij is volledig behangen, gelaminaat (is dat een woord?), voorzien van nieuwe ramen, alle storende elementen zitten netjes verstopt achter houtwerk, alles is geschilderd, de meubeltjes zijn gekozen en ineengestoken. Rest nog de plinten, de deurstijlen en een plafond. Het einde is in zicht! En O wat ben ik gelukkig met het “einde-in-zicht-resultaat”.

We moeten al beginnen denken aan oktober, de jaarlijkse Buren Bij Kunstenaars Expo. Dit jaar moet ik extra mijn mannetje staan. We hebben de krachten gebundeld en mijn man stelt samen met 2 partners in crime “Urbex” werken tentoon. Ik twijfelde even wat te doen, maar heb het toch bij mijn grote portret-liefde gehouden. En boy, heb ik plannen!! De eerste stappen zijn gezet, ideeën kregen definitieve vormen, contacten werden gelegd, ik heb al enkele modelletjes beet, props zijn binnen. Rest mij nog de outfits en definitieve uitwerking. Ik zie het volledig zitten!

Maar eerst, een beetje verlof. 3 weekjes om precies te zijn. We hebben die weken netjes opgedeeld: weekje thuis (lees: klusjes doen), weekje mijn geliefde Ardennen en nog een weekje thuis (lees: … Tjah, je weet wel …). Ik hoop dat jullie ook leuke vooruitzichten hebben en wens iedereen dan ook een enorm deugddoende zomervakantie!

Tot schrijfs!

Vi

 

Mila 42

Mila 57

MP 194

MP 188

MP 174

MP 142

MP 74

07 apr

Girls On Film

Vorige week was hij alweer daar, de jaarlijkse me:fashion – fashion show, een speciale editie ter gelegenheid van het 5-jarig bestaan. Wat vliegt de tijd! Dit was bijgevolg ook al mijn 5de keer dat ik de honeurs waarnam om het gebeuren te vereeuwigen.
Het was “een specialleke” dit jaar, in de theaterzaal van de Valkaart, waar toch minstens dubbel zoveel volk binnenkan als anders. Voor de gelegenheid was er ook een roze loper voorzien, net zoals op de Oscars en andere grote festiviteiten konden de gasten even flaneren en poseren voor de camera van, u raadt het correct, yours truly! Toch wel spannend, als ik eerlijk ben, want normaal heb ik wel ruimschoots de tijd om de voorbereidingen aan de modellen te fotograferen en daarna de show zelf. Nu had ik ertussen ook nog de roze loper te doen. Het initiatief werd gesmaakt en ik zag dan ook menig volk voor mijn lens passeren.
Ik ben ondertussen al een goeie week bezig met het bewerken van alle fotomateriaal, dus ja, Girls On Film is hier zeker van toepassing! Ik kan in deze blogpost dan ook met veel genoegen de links bijvoegen tot de afgewerkte reeksen, Woot Woot! Er is er eentje van de roze loper en eentje van de modeshow zelf, grasduin gerust tussen de foto’s en misschien vind je jezelf of een bekende wel terug. Uiteraard is ook alles op mijn facebookpagina terug te vinden.

Wat eerder had ik ook nog Silke voor mijn lens, in mijn studio. Allez, studio is een groot woord natuurlijk, want die verkeert nog altijd in compleet onafgewerkte staat. Nu, van omkadering zie je eigenlijk toch niks en ik moet zeggen; wat een mooie shoot is het geworden! Silke ontdooide met de minuut meer en meer en ontpopte zich tot een waar natuurtalent. Fotograaf tevreden, Silke tevreden, de mama tevreden. Wat een fantastische job heb ik toch, al die contente mensen. Benieuwd naar de resultaten? Je vindt ze hier terug!

De studio dan, jah, niet veel nieuws onder de zon, de valse wanden staan er, zijn opgewreven, de elektriciteit, telefoon en internet ligt er. We zitten een beetje met onze handen in het haar wat de ondergrond betreft, die loopt wat we noemen “niet recht”, langs alle kanten. De laminaat springt bijna uit de dozen, zo ongeduldig is die om op de vloer te komen, maar ja, zolang die ondergrond de allures heeft van een golvende zee, zal die laminaat toch in zijn verpakking moeten blijven, vrees ik.
Maar, de redding is nabij! Schoonbroer had dit weekend een goed idee om die zee om te toveren in een fantastisch meer waar geen kabbeling op te bespeuren valt en meer nog, bood ook meteen zijn hulp aan om die klus te klaren. 1000 maal dank, want dan kunnen we weer verder! Laminaat leggen, behangen, schilderen, plafond steken. Het bestelde raam zou ook eerstdaags moeten binnenkomen, klinkt allemaal goed dus! We hebben opnieuw goeie moed. Want die festiviteiten om de studio officieel te openen ben ik nog niet vergeten, leuke plannen heb ik daaromtrent. Benieuwd? Het wordt nog even geduld oefenen…

Drukke tijden ook in het vooruitzicht. Dit weekend trekken we een weekendje naar de Ardennen. Daar volg ik een dag een cursus flitstechnieken. Ik zie de mensen altijd hun wenkbrauwen fronsen als ik dat zeg. Maar geloof me, extern flitsen vind ik 1 van de moeilijkste zaken die er zijn. Ik zat al lang te wachten op de mogelijkheid hierover een cursus of workshop te volgen, maar die liggen niet dik gezaaid. Ik was maar al te blij dat ik me kon inschrijven. En we koppelen het aangename aan het nuttige en maken er een weekendje van!

Het weekend erop heb ik een bijna-communicant in de studio en het weekend daar weer op kan ik nog eens de romantische toer op met het vastleggen van een trouw! En dan, beste mensen, zit april er ook alweer op!

Ah, ik schafte me ook een nieuw werkpaard aan, die heeft zijn vuurdoop doorstaan tijdens de modeshow en zal dus wel compleet ingewerkt zijn eens april gepasseerd is. Er zit een gelukkige Vi voor u!

Geniet even mee van enkele mooie beelden van de afgelopen maanden!

Tot schrijfs,

Vi

11021193_10153610364239428_5394640193221703320_n

 

11041558_10153642433584428_6280213578225333233_n

 

10923226_10153606492674428_1808146467911024570_n

 

MF show 2015-42

 

MF show 2015-31

 

MF show 2015-70b

 

silke 26

 

silke 23

 

silke 21

 

silke 3

03 feb

Take me to church

Het is weer zover, kort na de Sia-overweldiging is er nu de Hozier-verslaving. Gezien ik weinig radio luister, durft het wel al eens gebeuren dat ik gigantisch achterloop wat nieuwe muziek betreft. Zo ook nu. Tijdens de kerstvakantie, in de auto met manlief hoorde ik voor het eerst “Take me to church”. Als een blok ben ik ervoor gevallen. Meteen die slimme telefoon ter hand genomen en lied en uitvoerder opgezocht op youtube. Volgende stap was het nummer aanschaffen op i-tunes en de i-pod synchroniseren in afwachting van aanschaf van de cd. Ik denk nog altijd een beetje aan mijne portemonnee en wacht altijd even af om een cd te kopen tot die goedkoper wordt. En ja, ik ben nog zo iemand die die cd moet hebben. Een digitaal aangeschaft album volstaat niet voor deze “Music-addict”. Ik moet dat in mijn handen kunnen houden, het boekje doorbladeren, de cd opleggen. Ook al lees ik die meteen in via i-tunes en wordt die meteen op de i-pod gezet die dan vervolgens al shuffelend ons muzikaal verlangen bevredigt. Die cd heb ik nodig, voor in de auto, of in de badkamer, of gewoon … for no particular reason. Ondertussen zingt 4-jarige Ina het refrein ook feiloos mee, wat misschien een indicatie mag zijn dat het nummer al een paar keer gespeeld werd ten huize Matthys. De cd moet nog even groeien en al zeker omdat ik bij de eerste luisterpartijen (lees: in de auto onderweg van- en naar het werk) niet voorbij dat eerste nummer kwam. Rara, wat zou dat eerste nummer zijn …?

De eindejaarsperiode en de daarbij komende culinaire geneugten zijn alweer verteerd, meer nog, we zijn ondertussen al februari! Vliegt 2015 nu precies nog sneller dan 2014…?
Van de grootse plannen op naaigebied in de kerstvakantie is weinig terechtgekomen. Ik heb Ina haar rokje afgewerkt en daar is het bij gebleven. Manlief had de fantastische ingeving om de keuken onder handen te nemen. Ongepland, maar ik ben hem er met veel plezier in gevolgd. Dus tussen de feestmenu’s door hebben wij geschilderd, geschilderd en nog eens geschilderd. Zalig hoor, achteraf bekeken, wat we in die 2 weken gerealiseerd hebben! Keuken geschilderd: plafond, muren, raam, faience. In de slaapkamers alle rolluikbakken geschilderd, plafond in de living, ja, geschilderd! Ondertussen zijn ook de gordijnen besteld, gemaakt en opgehangen. Ons huis ziet er alweer stukken beter uit!

Het was een goeie aanzet, dat geschilder, want vorig weekend zijn we aan de studio begonnen! Driewerf hoera!
Hij is nu wel volledig leeg en ik ben bijgevolg studioloos, maar ik ben o zo enthousiast!
Het kader voor de valse wand staat, komend weekend kunnen we de platen bevestigen. Ik doe dan ook de reparaties aan de 3 andere muren, we moeten nog onze ondervloer egaliseren zodat we de laminaat die ongeduldig ligt te wachten kunnen plaatsen. We moeten ook nog deuren steken, een plafond, een nieuw raam, behangen, schilderen, … Kortom, we zijn er nog niet! Maar ik kan al dromen, dromen over de inrichting, de aankleding. Het begint een mooi beeld te vormen en ik zie het volledig zitten. Manlief gaf de aanzet om dat goed te vieren, wanneer de studio klaar is, en ik kan hem daar alleen maar in volgen. Ook hier kan ik al beginnen plannen. Open studio-dag, feestelijkheden, wedstrijd, … Veel stof tot nadenken.

Ik heb 2015 ingezet met Ina in mijn studio. Bijna vergeet ik dat ik ook een zwart doek heb, dus heb ik haar daar even voor gezet en dat leverde mooie plaatjes op! Oordeel gerust zelf.
Trouwens, vertelde ik al dat ze geselecteerd is om een fotoshoot te doen? Niet door mezelf, maar voor een pyjamacollectie. Geweldig vind ik dat! Supertrots ben je dan natuurlijk als mama. En ik kijk er naar uit, zo zie ik ook eens andere fotografen live aan het werk bij zo’n fotoshoot. Het zou zich in een ware prinsen- en prinsessensfeer kaderen dus dat kan al zeker niet meer stuk! Nog 2 weken geduld.

Zo, ik ben weer even uitverteld, figuurlijk dan want de mensen die me kennen weten natuurlijk dat ik eigenlijk gewoon nooit uitverteld ben. Genetisch bepaald, denk ik dan zo als ik mijn mama soms bezig hoor.

Hopelijk had iedereen een leuke eindejaarsperiode en werden er ook bij jullie geweldige plannen & projectjes uitgestippeld voor 2015.

Tot schrijfs!

Vi

 

10917830_801156556623851_3833172038539451806_n

10891951_801156573290516_3790818561952003994_n

10891741_801156113290562_8126106427077149778_n

10613114_801156106623896_4929125834193096197_n

10898104_801930909879749_3015691515432776843_n

10917867_801156209957219_1303897047487282214_n

62650_801156543290519_7462155166083925272_n

 

22 dec

We Are Family

De eindejaarsfeesten staan alweer voor de deur, wat zeg ik? Ze staan  al met één voet binnen.
De cadeautjesjacht hebben wij al achter de rug, dat is dit jaar behoorlijk sereen en gespreid verlopen, godzijdank! Er rest mij nog één cadeautje te vinden. Een queeste wordt het, de klok tikt rustig verder (hoe? Rustig? Tikt die niet precies nog ietsje sneller dan anders?) Zoonlief zag alvast zijn naam nog niet blinken op de pakjes onder de kerstboom.
Ina heeft het nog beter voor, ze had ergens horen waaien dat de Kerstman cadeautjes brengt en is dus in volle overtuiging dat naast die pakjes onder de kerstboom, de Kerstman ook nog eens “een Sinterklaaske zal doen” en nog eens langskomt met cadeautjes …  Lees verder

13 nov

Big Girls Cry

Ik trakteerde mezelf vorige week op het nieuwe album van Sia, 1000 Forms of Fear.
Ik stootte laatst bij toeval op het nummer Chandelier op youtube en was meteen verkocht. De bijhorende dans in het clipje laat me achter in een tweestrijd, ik kan maar niet beslissen of ik het goed vind of net helemaal op niks lijken. Opzet geslaagd van Sia, zou ik zeggen, want het blijft wel hangen. Je blijft ook kijken en dan nog eens, net omdat het je zo intrigeert.  Lees verder

13 okt

Places To Go

“I’ve got places to go!” Anouk bezingt het zo mooi in haar nieuwbakken nummer. En ja hoor, ook jullie en ik hebben plaatsen waar we naartoe moeten. Neem om te beginnen, goh, ik noem maar iets, een expo. Een beetje cultuur opsnuiven doet een mens altijd goed, niet? Toevallig houd ik nu toch wel een expo zeker dit weekend?! Je zou er moeten om willen doen, het zou niet lukken! 😉  Lees verder

09 sep

Girls Just Want To Have Fun

Een slagzin die klinkt als muziek in de oren! Hij is eigenlijk al jaren van tel en het grappige is dat wanneer je terugkijkt, de invulling ervan toch een ietsiepietsie wijzigt.

Ooit zat ik als 10 of 11-jarige snotaap de film tot vervelens toe te bekijken, rats vanbuiten kon ik hem, van voor naar achter en van achter naar voor. In mijn volle overtuiging kon ik ook perfect de danspasjes meedoen, de salto’s laten we hier even achterwege, hoewel ik moet toegeven dat ik in mijn rijke fantasie menig flik flaks ten tonele heb gebracht. Lees verder

07 aug

Working nine to five

Of in mijn geval van 7.30 tot 16.15, maar laat ons niet afdwalen in details.

Wat geen detail is, is dat het verlof alweer onverbiddelijk over is. Toegegeven, de tijd naar het verlof is voorbijgevlogen, maar jammer genoeg kan over dat langverwachte verlof net hetzelfde gezegd worden. Voor we het wisten zaten we weer op onze vertrouwde bureaustoel en kunnen we ons weer verdiepen in verslagen, klachten, herstellingen, opleidingen, … Net of het verlof is niet geweest. Lees verder

08 jul

Isn’t she lovely

Isn’t she wonderfull. Isn’t she precious … Stevie Wonder heeft het perfect beschreven!
Afgelopen weekend hadden we visite. Ina had er enorm naar uitgekeken, naar het slaappartijtje met nichtje Elien. Och, welke grootse plannen had ze niet gemaakt! Schootje zitten, flesje geven, wassen, wandelen, spelen, … alleen de pamper verversen, dat ging onze 4-jarige aan ons overlaten. Misschien had ze haar verwachtingen te hoog ingesteld, want een 3-maand oude baby die moet vooral slapen… De tranen waren dan ook rijkelijk aanwezig toen ik Elien ’s morgens na haar wasbeurt terug in haar bedje legde. Tranen bij Ina wel te verstaan, want ze vond het niet kunnen, mijn intenties! “Elien heeft nog maar geslapen en jij legt haar al weer in bed!” “Oh, gij slecht mens” las ik zo tussen die woorden en tranen door, de blik op Ina’s gezicht sprak boekdelen… Lees verder

19 jun

Opzij, Opzij, Opzij …

Maak plaats, maak plaats, maak plaats, wij hebben ongelofelijke haast…
Iedereen kent het Herman van Veen lied, wel, het kan niet meer toepasselijk zijn dan bij ons momenteel.
Met de aan de gang zijnde verbouwingen hebben we het drukker dan ooit. Het is voor ons momenteel zeer makkelijk te antwoorden op vragen als: “en? wat heb je gedaan dit weekend?”. Easy, gewerkt! Lees verder

21 mei

Missie geslaagd!

Ik bekijk even mijn vorige blogpost en wat zie ik? Ik heb het nog over komende examens, een huis dat moet gekocht worden … Dit lijken wel prehistorische feiten als ik ze zo lees, toch ligt die prehistorie slechts een goede maand in het verleden. Zo zie je maar wat er allemaal verandert in een maand tijd! Lees verder

02 apr

Lentekriebels

Lente! Voelen jullie het ook? Ik in elk geval wel. Ik ben al altijd een hevige fan geweest van de lente, by far mijn favoriete seizoen!

De zon schijnt, het wordt warmer, we worden wakker met het vrolijk getsjirp van de vogels, de dagen worden langer, bloemetjes verschijnen in het gras, bloesems aan de bomen, … dien ik nog verder te gaan of ben ik er al in geslaagd mijn lentegevoel wat te projecteren?  Lees verder

27 mrt

Hink–stap–sprong in preventie & erbuiten!

In “slechts” 3 fases verloopt deze sporttak. 3, het lijkt een klein getal, maar in de praktijk zorgen deze 3 luttele fases toch wel voor de nodige impact! Zeker als we deze zien in het kader van de eindmeet van het Preventieadviseur-Avontuur.
Met enige trots kan ik toch wel melden dat de HINK een feit is, een geslaagd feit! YES! Het schriftelijk examen met glans doorstaan, wat een opluchting! Lees verder

27 feb

De Schoolbanken

De tijd vliegt! Het is een waarheid als een koe en af en toe worden we met onze neus op dat feit gedrukt!

We schrijven 18 maart 2013, het lijkt als gisteren dat ik vol goede moed startte aan mijn opleiding tot preventie adviseur niveau II. Mezelf inclusief 20-tal andere mede-enthousiastelingen. We hadden toen nog een groot jaar voor de boeg, proclamatie volgt in juni 2014. Lees verder

02 feb

2014!

2014 begint zoals 2013 geëindigd is: druk…

Ik werd eind vorig jaar op de valreep gevraagd om gedurende januari te exposeren in de Valkaart. Snel nog werken selecteren, laten drukken, inkaderen, ophangen, … oef! Op tijd alles in kannen en kruiken.
Ondertussen was vandaag de laatste expodag. Een beetje vreemd, gezien het een constant lopende expo is, je kan daar moeilijk een hele maand je tent opslaan, dus heb je er eigenlijk geen zicht op hoeveel kijklustigen er waren en wat hun reacties waren. Toch een beetje vreemd, zo exposeren. Lees verder

26 nov

Als het kriebelt …

Na een drukke september- en oktobermaand had ik uitgekeken naar een kalme novembermaand.

Zo eentje waarvan je je in je luie zetel ploft en met een luide zucht zegt: “aaaaaaaah, ik zit!”.
Zo eentje waar je die beweging op meerdere dagen kan herhalen.
Zo eentje waar je je misschien eens zou kunnen vervelen… Want verveling is een woord die eigenlijk niet in mijn woordenboek te vinden is. Lees verder

11 nov

Alternatieve last minute activiteiten

Feestdagen! We houden er van en al zeker als ze op een vrijdag of maandag vallen, want dat betekent een lekker lang weekendje!

Zoals dit weekend dus.

11 november, wapenstilstand, we herdenken het einde van WO I en terwijl ook alle slachtoffers van zowel WO I en WO II. We moeten er even bij stilstaan waar deze snipperdag vandaan komt, zonder zomaar uit te schreeuwen: WOOHOO, een vrije dag…
Onnoembaar veel mensen hebben het leven gelaten in deze beide Wereldoorlogen, we mogen de horror die achter deze wapenstilstand zit niet vergeten. Ook de jonge generatie niet en daar wringt vaak het schoentje. “Ah ja, de wereldoorlog, Hitler en de concentratiekampen en al…”, maar verder reikt de kennis niet. Jammer en niet ongevaarlijk als je het mij vraagt. Lees verder

06 nov

Allianties …

… oftewel samenwerkende “vennootschappen”, gebundelde krachten, vriendschappen, …

De drukke expo-oktobermaand zit erop. Het voelt een beetje als afkicken na 3 weekends bezoekjes te krijgen van kijklustigen, liefhebbers en sympathisanten.

Nu, in een gat ben ik niet gevallen want ik kan me gelukkig prijzen met leuke opdrachten!
Zo had ik een superkoppeltje in de studio en eentje van de twee had een fantastisch mooie bolle buik! Ze hadden voor de gelegenheid ook hun superenthousiaste viervoeter meegebracht. Lees verder

10 okt

Druk – Drukker – Drukst!

Je kon het uit de vorige blog al opmaken, het zijn drukke weken. Pas op, klagen doe ik niet! Verre van, geef mij maar een overvolle agenda in plaats van een lege!

In september stonden de generatie-shoots op de planning. Deze moesten snel klaargestoomd worden voor de drukker, want de expo ging al de eerste week van oktober van start. Dat wil dus zeggen: foto’s bewerken, die ene uit de reeks selecteren om te exposeren (voor mij DE moeilijkste opdracht), lay out, zetting voor de drukker en tenslotte inkaderen en ophangen! Feew! Een hele mondvol, niet.
Deze momenten werden doorspekt met andere leuke dingen, zoals mede exposanten ontmoeten, poseren voor de pers en zo… (een mens kan op zo’n momenten niet klagen, toch?!) Lees verder

22 sep

Over een studio en een expo!

Het verlangen was al lang aanwezig: een eigen studio!

Ik was helemaal niet veeleisend en het hoefde geen fancy peperdure studio te zijn, gewoon een basis zodat ik mij verder zou kunnen uitleven met portretten.

Begin dit jaar werd ik gecontacteerd door de gemeente Oostkamp om deel te nemen aan hun jaarlijkse “internationale tentoonstelling fotografie”. Een hele eer vond ik dit en ik nam het aanbod dan ook met beide handen aan! En wat wil het lot? Het thema: portret! Lees verder

13 aug

Terug van weggeweest!

Zoals bij velen onder jullie werden de batterijen opgeladen in de zomervakantie!

We hebben niet te klagen, mooi weer en tijd. Wat wil een mens nog meer, niet?
Om de vakantie extra geslaagd te maken trokken we een weekje naar Normandië: staat garant voor zalig genieten, met hoofdletter Z!
De uitvalsbasis was een prachtige gite in Sint-Julien-de-Mailloc, omgeven van groen en pal aan het water. Lees verder

18 jun

Nooit-eindigende ontdekkingstochten

Creatief bezig zijn, met eender wat, betekent een constant zoeken naar ideeën, inspiratie, tips & tricks, …

Ook deze creatieve bij zit nooit stil. Zo was ik op zoek naar nieuwe workflows voor bewerkingen in Lightroom. Nieuwe programma’s die ik via plug-ins kan doen draaien.
Deze ontdekkingstochten zijn tijdrovend, maar o zo interessant! via de sociale media, een forum hier en daar, ervaringen van anderen kom je op zoveel verschillende ideeën uit. De kunst is om uit al deze ideeën JOUW ding te filteren.
Gemakkelijk is het niet, toegegeven. Want het is niet omdat je een programma in een trial test, dat je ook meteen haarfijn weet hoe de vork in de steel zit. Lees verder

15 mrt

Druk in de weer

De jaarlijkse me:fashion – fashion show nadert met rasse schreden!

Achter de schermen wordt er druk gewerkt aan gepaste, trendy outfits voor de modellen
Oppeppende tunes worden gekozen en gemixt
Goodybags worden gevuld
Schema’s worden opgesteld, overlegd, aangepast, … net zo lang tot het perfect is
Speeches worden geschreven en geoefend
De chronometer wordt bovengehaald, wie zou denken dat de modellen gewoon een toertje komen doen op het podium heeft het goed mis!
Elke stap is welafgewogen en perfect getimed. Lees verder